Warownia chęcińska pełniła różne funkcje, m.in. była więzieniem stanu, siedzibą skarbca koronnego, mieszkaniem starostów chęcińskich jak i rezydencją królowych i wdów królewskich.
Dwa lata spędziła tutaj królowa Adelajda Heska, druga żona króla Kazimierza Wielkiego. W Chęcinach rezydowała również córka Łokietka Elżbieta, która w imieniu swojego syna Ludwika Węgierskiego sprawowała rządy regencyjne w Polsce. W roku 1425, w czasie zarazy, która nawiedziła Kraków, w chęcińskich murach spędziła rok żona Władysława Jagiełły, Zofia Holszańska (Sonka) z królewiczem Władysławem, późniejszym Warneńczykiem.
Natomiast po zgonie Zygmunta Starego, królowa Bona, której syn Zygmunt August nie dopuścił do rządów, zgromadziła ogromne sumy pieniężne i klejnoty, złożone pod opiekę Włocha Bracaccio w zamku w Chęcinach. W 1554 r. Bona wyjechała stąd do Włoch, odprowadzona do granic kraju z rozkazu króla przez Walentego Dembińskiego, starostę chęcińskiego. W trakcie podróży, na rzece Nidzie, w okolicy dzisiejszej wsi Mosty zawalił się most (stąd nazwa wsi). Część skarbów utonęła w nurcie rzeki. Twierdzi się, iż królowa wywiozła z kraju ok. 1,5 mln złotych florenów na 24 wozach, zaprzężonych w 144 konie. Pieniądze te przepadły i nigdy później nie powróciły do Rzeczypospolitej -historycy nazywają je sumami neapolitańskimi.
Więcej o histori zamku znajdziesz tu -> HISTORIA ZAMKU W CHĘCINACH
